آهنگ “بله! ما موز نداریم”
آهنگ “بله! ما موز نداریم”، که بر اساس فروشندگان میوه یونانی ساخته شده بود، پس از انتشار اولیه در مارس ۱۹۲۳ به یک موفقیت غیرمنتظره اما جاودانه تبدیل شد.
نویسندگان آهنگ
این آهنگ توسط فرانک سیلور و اروینگ کوهن نوشته شد، که پس از برخورد با یک فروشنده میوه یونانی که عادت منحصر به فردی داشت که هر جمله را با “بله” شروع می‌کرد، به نوشتن آن ترغیب شدند، همانطور که سیلور به مجله تایم توضیح داد.
خاطرات فرانک سیلور
سیلور به یاد می‌آورد: “من یک آمریکایی با تبار یهودی هستم، با یک همسر و یک پسر جوان… حدود یک سال پیش، ارکستر کوچک من در یک هتل در لانگ آیلند می‌نواخت. در مسیر رفت و برگشت به هتل، عادت داشتم در یک غرفه میوه که توسط یک یونانی اداره می‌شد، توقف کنم، که هر جمله را با ‘بله’ شروع می‌کرد. آهنگ جملات او من و دوستم کوهن را تحت تأثیر قرار داد. در نهایت من این شعر را نوشتم و کوهن آن را با یک ملودی هماهنگ کرد.”
انتشار و موفقیت آهنگ
پس از انتشار، این آهنگ با اشعار خنده‌دار و دلنشین خود به یک موفقیت غیرمنتظره تبدیل شد. نسخه‌های مختلفی از “بله! ما موز نداریم” توسط برخی از بزرگترین ستارگان آن زمان، از جمله بیلی جونز، بیلی موری، آرتور هال و اروینگ کافمن ضبط شد.
اشعار ابتدایی
اشعار ابتدایی، که ممکن است امروزه کمی توهین‌آمیز تلقی شوند، به این صورت است:
“یک مغازه میوه‌فروشی در خیابان ما وجود دارد – که توسط یک یونانی اداره می‌شود. و او چیزهای خوبی برای خوردن دارد،
اما باید بشنوید که چگونه صحبت می‌کند! وقتی از او چیزی می‌پرسید، هرگز جواب ‘نه’ نمی‌دهد. او فقط با ‘بله’ شما را به مرگ می‌کشاند، و وقتی پول شما را می‌گیرد، به شما می‌گوید…”
بخش معروف آهنگ
سپس، بخش معروف آهنگ که اکنون به یک نماد تبدیل شده است، به این صورت است: “بله، ما موز نداریم، ما امروز موز نداریم. ما لوبیا سبز، پیاز، کلم و پیازچه داریم، و همه نوع میوه و بگویید… ما یک گوجه‌فرنگی قدیمی، یک سیب‌زمینی لانگ آیلند داریم، اما بله، ما موز نداریم. ما امروز موز نداریم.”
تئوری‌ها درباره آهنگ
برخی نظریه‌پردازی کرده‌اند که تجربه سیلور با فروشنده میوه یونانی و کمبود موز ممکن است نتیجه شیوع بیماری پاناما باشد، یک بیماری گیاهی که بسیاری از محصولات موز را در آن زمان نابود کرد.
محبوبیت و تأثیرات فرهنگی
به دلیل محبوبیت آن هم در ایالات متحده و هم در سطح بین‌المللی، این آهنگ به مرکز بسیاری از لحظات تاریخی و فرهنگی پاپ تبدیل شد.
استفاده در ایرلند شمالی
در ایرلند شمالی، این آهنگ در جریان اعتراضات کمک‌های خارجی در بلفاست در سال ۱۹۳۲ به عنوان یک شعار استفاده شد. این جنبش که به تأمین امنیت اجتماعی و مزایای رفاهی اختصاص داشت، یکی از معدود جنبش‌های تاریخ کشور بود که شامل هر دو کاتولیک و پروتستان بود که در یک طرف اعتراض می‌کردند. آنها از “بله! ما موز نداریم” به عنوان یک شعار استفاده کردند، زیرا این یکی از معدود آهنگ‌های غیر فرقه‌ای بود که اعضای هر دو گروه می‌شناختند.
استفاده در جنگ جهانی دوم
عنوان آهنگ به طور گسترده‌ای در مغازه‌های میوه‌فروشی در بریتانیا در طول جنگ جهانی دوم، به نمایش درآمد، زیرا کشور واردات موز را به مدت پنج سال در طول جیره‌بندی ممنوع کرد. فروشندگان میوه این عبارت را برای حفظ روحیه به نمایش گذاشتند وقتی که فقط غذاهای تولید محلی را می‌فروختند، و در طول جنگ کمی طنز فراهم می‌کردند.
حضور در رسانه‌ها
این آهنگ همچنین در بسیاری از کتاب‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌ها در طول سال‌ها به طور برجسته‌ای حضور داشته است، از جمله “شب لطیف است” اثر اف. اسکات فیتزجرالد، و فیلم سابرینا که در آن ستاره آدری هپبورن آهنگ را برای همفری بوگارت می‌خواند در حالی که آنها در لانگ آیلند ساند با یک قایق بادبانی سفر می‌کنند.
“`
