الفتریوس ونیزلوس که در ۲۳ اوت ۱۸۶۴ در مورنیس، خانیا به دنیا آمد، هفت بار به عنوان نخست‌وزیر یونان خدمت کرد. برای بیشتر مردم، او به عنوان مهم‌ترین سیاستمدار کشور شناخته می‌شد زیرا مرزهای یونان را گسترش داد و اصلاحات قانون اساسی را که یونان را مدرن کرد، به ارمغان آورد. برخی دیگر معتقدند که او مسئول تقسیم مردم یونان بود.
در سال ۱۸۶۶ خانواده ونیزلوس به دلیل شرکت پدرش، کیریاکوس، در انقلاب کرت به کیترا تبعید شدند. سپس به سیروس فرار کردند، جایی که الفتریوس جوان به مدرسه رفت.
اگرچه پدرش قصد داشت او را به یک تاجر تبدیل کند، الفتریوس در دانشکده حقوق آتن تحصیل کرد و در سال ۱۸۸۶ دکترا گرفت. در سال ۱۸۸۷ به خانیا بازگشت و به وکالت پرداخت و وارد عرصه سیاسی جزیره شد.
در همان سال، او روزنامه Lefka Ori را منتشر کرد و به عنوان نماینده مجلس نمایندگان کیدونیا انتخاب شد. با این حال، حاکمان ترک به زودی پارلمان یونان را منحل کردند.
در انقلاب کرت در سال ۱۸۹۷، ونیزلوس به ویژه فعال بود و اردوگاه انقلابی آکروتیری را تأسیس کرد. در ۲۵ اوت ۱۸۹۷، ونیزلوس درخواست اتحاد کرت با بقیه یونان را به قدرت‌های بزرگ ارائه کرد. در نهایت، آنچه او به دست آورد اعلام کرت به عنوان یک دولت خودمختار با شاهزاده جورج دوم به عنوان کمیسر عالی بود.
در ۲۳ مارس ۱۹۰۵، با انقلاب تریسوس، ونیزلوس اتحاد با یونان را اعلام کرد. با این حال، قدرت‌های بزرگ از این توسعه خاص خوشحال نبودند و مداخله کردند که منجر به استعفای شاهزاده شد.
الکساندروس زایمیس که جایگزین او شد، با ونیزلوس همکاری نزدیکی داشت و در ۱۲ اکتبر ۱۹۰۸، مجلس کرت استقلال کرت و اتحاد با یونان را اعلام کرد.
با پیشنهاد دوستان سیاسی‌اش، ونیزلوس به عنوان نماینده مجلس در آتن انتخاب شد. در سال ۱۹۱۰ او حزب لیبرال را تأسیس کرد و در انتخابات پیروز شد و در ۱۵ اکتبر ۱۹۱۰ دولت تشکیل داد.
در سال ۱۹۱۲، ونیزلوس با پیروزی مجدد در انتخابات، به زودی برنامه بلندپروازانه خود را برای حذف ترک‌ها از سرزمین‌های اروپایی به اجرا گذاشت. با ونیزلوس به عنوان رئیس ارتش یونان در جنگ‌های بالکان، یونان عملاً قلمرو خود را با آزادسازی تسالونیکی از عثمانی‌ها در سال ۱۹۱۲ دو برابر کرد.
با آغاز جنگ جهانی اول، اختلافات او با کاخ شروع به نمایان شدن کرد، به ویژه به دلیل موضع بی‌طرفی که شاه کنستانتین می‌خواست حفظ کند. ونیزلوس می‌خواست به اتحاد بریتانیا-فرانسه، انتانت کوردیال، بپیوندد و در کنار آنها بجنگد.
اختلافات منجر به استعفای ونیزلوس و امتناع او از شرکت در انتخابات ۱۹۱۵ شد، به این دلیل که انحلال پارلمان توسط شاه را غیرقانونی می‌دانست.
در سال ۱۹۱۶، زمانی که کنستانتین برکنار شد و جانشین او، الکساندر، جایگزین شد، ونیزلوس با کاخ آشتی کرد و یونان به جنگ در کنار انتانت پیوست. در پایان جنگ، ونیزلوس معاهده نویلی و معاهده سور را امضا کرد و “یونان دو دریا و پنج قاره” را ایجاد کرد.
با این حال، هنگامی که از پاریس بازگشت، دو افسر بازنشسته ارتش سلطنتی تلاش کردند او را ترور کنند. کاخ جنگی از تهمت علیه او آغاز کرد که منجر به شکست سیاسی او در سال ۱۹۲۰ شد. شاه کنستانتین سپس به تخت بازگشت؛ این توسعه ونیزلوس را مجبور به تبعید خودخواسته در پاریس کرد.
پس از فاجعه آسیای صغیر، ارتش یونان تحت فرمان نیکولائوس پلاستیراس در ۱۱ سپتامبر ۱۹۲۲ قدرت را به دست گرفت و انقلاب را اعلام کرد. افسران انقلابی ونیزلوس را برای مذاکره با ترکیه دستور دادند.
با ارتش “اوروس” که به پیشنهاد او تشکیل شد، ونیزلوس به لوزان رفت تا معاهده لوزان را با ترکیه امضا کند و سرزمین‌هایی در تراکیه به دست آورد و رودخانه اوروس را به عنوان مرز طبیعی با ترکیه تعیین کرد. او همچنین توافقنامه‌ای برای تبادل جمعیت بین دو کشور امضا کرد.
در ۴ ژانویه ۱۹۲۴، ونیزلوس دولت جدیدی تشکیل داد، اما به زودی دوباره با خانواده سلطنتی اختلاف پیدا کرد و باعث شد یک بار دیگر یونان را ترک کند.
او در سال ۱۹۲۸ به آتن بازگشت تا یک پیروزی انتخاباتی دیگر را به دست آورد. در سال ۱۹۳۴، یک تلاش ترور ناموفق دیگر علیه او صورت گرفت. این بار او تصمیم گرفت به طور کامل از سیاست بازنشسته شود.
با این حال، یک سال بعد، او از بازنشستگی بیرون آمد تا از یک کودتای نظامی حمایت کند که شکست خورد. این بار او برای همیشه به پاریس رفت. در ۱۸ مارس ۱۹۳۶، او در آنجا بر اثر سکته مغزی درگذشت. او با تمام افتخارات یک دولتمرد بزرگ در آکروتیری، کرت به خاک سپرده شد.
امروزه، ونیزلوس به طور گسترده‌ای به عنوان یک قهرمان ملی شناخته می‌شود و مجسمه‌های بی‌شماری از نخست‌وزیر سابق در سراسر کشور برپا شده است. بزرگترین فرودگاه بین‌المللی کشور، فرودگاه بین‌المللی آتن الفتریوس ونیزلوس، به نام او نامگذاری شده است.
