آشنایی با جزیره هیدرا
بیشتر یونانی‌ها با جزیره زیبای هیدرا به دلیل نقش برجسته آن در مبارزه حماسی جنگ استقلال یونان آشنا هستند.
زیبایی‌های جزیره هیدرا
بیشتر غیر یونانی‌هایی که با این جزیره آشنا هستند، آن را به عنوان مکانی با زیبایی‌های گرافیکی، یک پناهگاه هنری و مکانی که به دلیل عدم وجود خودروها و زشتی‌های معماری از دوره‌های بعدی، زمان در آن متوقف شده است، می‌شناسند.
نقش هیدرا در دریانوردی یونان
کمتر شناخته شده است که هیدرا ممکن است و باید به عنوان خانه واقعی نیروی دریایی تجاری مدرن یونان در نظر گرفته شود.
در کشوری با هزاران سال تاریخ دریایی، در ابتدا به نظر می‌رسد که اعلام اینکه هیدرا زادگاه ناوگان مدرن یونان است، غیرمنطقی باشد. در حالی که شواهدی وجود دارد که هیدرا حتی در گذشته‌های دور نقش دریایی داشته است، معمایی که در نام خود جزیره نهفته است، قطعاً جزایر بزرگتری مانند خیوس، آندروس، سیروس یا سفالونیا به نظر می‌رسد که نامزدهای محتمل‌تری برای عنوان زادگاه ناوگان تجاری یونان باشند.
قطعاً برخی از برجسته‌ترین مورخان نیروی دریایی تجاری یونان، به ویژه پروفسور جلینا هارلافتیس از دانشگاه ایونیان، از دوره‌های “ایونی” و “خیوت” در دریانوردی صحبت می‌کنند اما هرگز از دوره “هیدریوت” یاد نمی‌کنند.
دلایل اهمیت هیدرا در دریانوردی
بخشی از آن ممکن است به دلیل انزوا و میهن‌پرستی جزیره‌ای هیدریوت‌ها باشد و در اینجا، من خود را مقصر می‌دانم. با این حال، در ارائه دلایل خود، موارد زیر را مطرح می‌کنم.
جزیره هیدرا به طور کامل به دریانوردی متعهد شد. به عنوان یک جزیره کوچک و سنگی با تقریباً هیچ زمین مسطح یا منابع کشاورزی یا طبیعی، انتخاب یا دریانوردی بود یا گرسنگی. هیدریوت‌ها اولی را انتخاب کردند و تقریباً پنجاه درصد از جمعیت به نوعی با دریانوردی درگیر بودند. دریانوردی هیدریوت به صورت عمودی یکپارچه بود و کشتی‌سازی، هدایت، تأمین مالی و مدیریت همه به صورت محلی متمرکز بودند. این منجر به جمعیتی شد که کاملاً بر مهارت‌ها و اخلاق دریانوردی متمرکز بودند.
علاوه بر این، اگرچه هیدریوت‌ها از سن هفت سالگی به دریا می‌رفتند، اما معتقد بودند که دریانوردی یک کسب و کار دانشی است و اولین آکادمی نیروی دریایی تجاری جهان را تأسیس کردند که در سال 1749 به عنوان یک مدرسه عادی درهای خود را باز کرد. با این حال، تا سال 1800، به یک آکادمی واقعی دریانوردی با تأکید بر مهارت‌های ناوبری، تجاری، اقتصادی و زبانی تبدیل شده بود. این آکادمی تا به امروز ادامه دارد و به درستی به عنوان “استاندارد طلایی” آکادمی‌های دریانوردی یونان در نظر گرفته می‌شود. جالب است که مورخان دریانوردی به این موضوع اشاره نمی‌کنند.
نقش هیدریوت‌ها در نیروی دریایی عثمانی
ترک‌ها به وضوح ارزش ملوانان هیدریوت را درک می‌کردند و به عنوان بهایی برای خودمختاری برجسته جزیره از ترک‌ها، جزیره باید (همانند چند جزیره دیگر) سهمیه‌ای از ملوانان را برای نیروی دریایی عثمانی فراهم می‌کرد. هیدرا همیشه تعداد بیشتری ملوان نسبت به جزایر دیگر فراهم می‌کرد و اگر چیزی بود، این فقط چابکی دریایی هیدریوت‌ها را افزایش می‌داد. زمانی که وقتش رسید، دانش عمیق هیدریوت‌ها از تاکتیک‌های ترکی برای ترک‌ها مرگبار ثابت شد.
مهارت‌های سیاسی و اقتصادی هیدریوت‌ها
هیدریوت‌ها همچنین یاد گرفتند که چگونه سیاست و اقتصاد را با همان دقتی که امواج و صخره‌های دریای مدیترانه و دریای سیاه و در نهایت اقیانوس اطلس را هدایت می‌کردند، هدایت کنند. آنها از پرچم روسیه (در دسترس ارتدکس‌های عثمانی پس از 1774) یا عثمانی به صورت تاکتیکی استفاده می‌کردند و در جنگ‌های ناپلئونی بین تجارت و دزدی دریایی خط باریکی را طی می‌کردند. هیدریوت‌ها اولین بازدیدکنندگان منظم به آمریکا بودند و یک هیدریوت نقش کلیدی به عنوان یک دریاسالار (سرهنگ نیروی دریایی) برای ناوگان آرژانتین در جنگ استقلال آن از اسپانیا ایفا کرد.
دریانوردان تجاری یونانی بعدی یا به صورت آگاهانه یا ناخودآگاه از کتابچه راهنمای هیدریوت‌ها پیروی می‌کردند. باور نکنید که اوناسیس پرچم تسهیلات را توسعه داده است؛ هیدریوت‌ها سال‌ها این کار را انجام می‌دادند.
مدل خانوادگی هیدریوت‌ها
در نهایت، همانطور که در بالا اشاره شد، هیدریوت‌ها “آن را در خانواده نگه داشتند” یا حداقل در جزیره. در حالی که گاهی اوقات یک سرمایه‌گذار خیوت یا دیگر دیاسپورا در یک کشتی یا سفر سرمایه‌گذاری می‌کرد، به طور کلی سرمایه‌گذاران، کاپیتان‌ها و خدمه همه در یک خانواده بودند و در نتیجه سفر سهم مالکیتی داشتند.
این اغلب منجر به افزایش قابل توجهی در استاندارد زندگی خانواده می‌شد که مزایای مثبت عمده‌ای برای اقتصاد جزیره داشت. با وجود منابع محدود جزیره، بخش خوبی از کشتی‌ها به صورت محلی ساخته می‌شدند با چوب محلی تا زمانی که مقیاس عملیات و قدرت خرید هیدریوت‌ها نیاز به کشتی‌های بزرگتر داشت.
زمانی که وقت قیام علیه ترک‌ها رسید، هیدریوت‌ها برای لحظه‌ای تردید کردند—با توجه به ثروت عظیم و استقلال نسبی‌شان—قبل از اینکه به طور کامل برای ایمان و کشور وارد عمل شوند. کشتی‌ها، ثروت‌ها و زندگی‌هایشان را به این هدف اختصاص دادند و اگرچه هیچ ترکی پا به جزیره نگذاشت، کشتی‌ها و ثروت‌های هیدرا و تعداد زیادی از ملوانان شجاع آن در اعماق اقیانوس قرار گرفتند.
جزیره هرگز ثروت دریانوردی خود را بازیابی نکرد، اما مدل هیدرا از شرکت‌های خانوادگی که ملوانان محلی را با ترکیبی از مهارت‌های تجاری، دریایی و سیاسی به کار می‌گرفتند، فرمولی موفق بود. جزایر بزرگتر مدل هیدرا را در مقیاس بزرگتر به کار گرفتند و به طور حیاتی آن را با تغییرات زمان و فناوری تطبیق دادند.
هیدریوت‌ها به هدایت و خدمه کشتی‌ها ادامه می‌دادند و در دوران جوانی من، قایق‌های چوبی دریانوردی که اکنون از صحنه خارج می‌شوند، می‌ساختند. از زمان به زمان، ملوانان بار دیگر شجاعت هیدریوت‌ها را ثابت می‌کردند، مانند جنگ‌های بالکان و در هر دو جنگ جهانی. علاوه بر این، آکادمی دریایی صدها کلاس از کاپیتان‌های برجسته را تربیت می‌کرد.
