شواهد DNA و ارتباط یونانیان با تمدن میسنی
شواهد DNA ثابت می‌کند که یونانیان واقعاً از نوادگان میسنی‌ها هستند که از ۱۶۰۰ قبل از میلاد تا ۱۲۰۰ قبل از میلاد بر سرزمین اصلی یونان و دریای اژه حکومت می‌کردند.
مطالعه‌ای برجسته در سال ۲۰۱۷
این شواهد از یک مطالعه معروف در سال ۲۰۱۷ به دست آمده است که در آن دانشمندان ژن‌های دندان‌های نوزده نفر از سایت‌های باستان‌شناسی مختلف در سرزمین اصلی یونان و کرت را تحلیل کردند.
نمونه‌های مورد بررسی
این نمونه‌ها شامل ده مینوسی از کرت با قدمت ۲۹۰۰ قبل از میلاد تا ۱۷۰۰ قبل از میلاد، چهار میسنی از سایت باستان‌شناسی در میسنی و دیگر قبرستان‌های سرزمین اصلی یونان با قدمت ۱۷۰۰ قبل از میلاد تا ۱۲۰۰ قبل از میلاد، و پنج نفر از دیگر فرهنگ‌های کشاورزی اولیه یا عصر برنز (۵۴۰۰ قبل از میلاد تا ۱۳۴۰ قبل از میلاد) در یونان و ترکیه بودند.
نتایج مطالعه
این مطالعه نشان داد که حدود ۷۵-۸۰ درصد از DNA میسنی‌ها با مینوسی‌های قبلی مشترک است و یونانیان مدرن ۷۰-۸۰ درصد از همان DNA را با میسنی‌ها به اشتراک می‌گذارند.
تحلیل کد ژنتیکی
با مقایسه ۱.۲ میلیون حرف از کد ژنتیکی، محققان که مطالعه خود را در مجله Nature منتشر کردند، توانستند نحوه ارتباط افراد با یکدیگر را ترسیم کنند.
تأثیرات تاریخی بر DNA یونانیان
در حالی که اصلی‌ترین نیاکان ژنتیکی یونانیان مدرن به میسنی‌ها مرتبط است، در طول تاریخ نیز از دیگر جمعیت‌ها مانند دوره‌های رومی، بیزانسی، اسلاوی و عثمانی تأثیراتی وجود داشته است. با این حال، این تأثیرات به نظر نمی‌رسد که به طور چشمگیری امضای ژنتیکی اصلی به ارث رسیده از نیاکان میسنی را تغییر داده باشند.
پیوستگی ژنتیکی
پس از مقایسه DNA یونانیان مدرن با میسنی‌های باستانی، همپوشانی ژنتیکی کشف شد که نشان می‌دهد این تمدن‌های باستانی عصر برنز پایه‌های ژنتیکی برای مردم بعدی را فراهم کرده‌اند.
پیوستگی تاریخی در منطقه اژه
پیوستگی بین میسنی‌ها و مردم زنده “به‌ویژه چشمگیر است با توجه به اینکه اژه برای هزاران سال محل تلاقی تمدن‌ها بوده است”، گفت جورج استاماتویانوپولوس، نویسنده همکار از دانشگاه واشنگتن در سیاتل.
تأثیر مهاجرت کشاورزان اولیه
این نشان می‌دهد که اجزای اصلی نیاکان یونانی‌ها در عصر برنز پس از مهاجرت کشاورزان اولیه از آناتولی که الگوی ترکیب ژنتیکی یونانی‌ها و در واقع بیشتر اروپایی‌ها را تعیین کرد، در جای خود قرار داشتند.
نقش جمعیت‌های کشاورزی
کالین رنفرو، باستان‌شناس از دانشگاه کمبریج در بریتانیا که در این کار دخیل نبود، می‌گوید: “گسترش جمعیت‌های کشاورزی لحظه تعیین‌کننده‌ای بود که عناصر اصلی جمعیت یونانی‌ها را فراهم کرد.”
ارتباط نزدیک میسنی‌ها و مینوسی‌ها
یکی از جنبه‌هایی که در این مطالعه آشکار شد این بود که میسنی‌ها خود به تمدن مینوسی که از ۲۰۰۰ قبل از میلاد تا ۱۴۰۰ قبل از میلاد در جزیره کرت شکوفا شد، نزدیک بودند.
ویژگی‌های مشترک ژنتیکی
هر دو فرهنگ نشان داده شدند که ژن‌هایی برای موهای قهوه‌ای و چشم‌های قهوه‌ای دارند، ویژگی‌هایی که در نقاشی‌های دیواری و سفال‌های آن‌ها منعکس شده است، با وجود داشتن زبان‌های مختلف.
منشأ مشترک میسنی‌ها و مینوسی‌ها
یونانیان باستان و مینوسی‌ها بیشترین نزدیکی را با یکدیگر داشتند و هر دو سه‌چهارم DNA خود را از کشاورزان اولیه‌ای که در یونان و جنوب غربی آناتولی زندگی می‌کردند، به ارث برده‌اند، که اکنون بخشی از ترکیه است، تیم امروز در Nature گزارش می‌دهد.
مهاجرت‌های اولیه
هر دو فرهنگ همچنین DNA را از مردمی از قفقاز شرقی نزدیک به ایران امروزی به ارث برده‌اند، که نشان‌دهنده مهاجرت اولیه مردمی از شرق پس از استقرار کشاورزان اولیه در آنجا اما قبل از جدا شدن میسنی‌ها از مینوسی‌ها است.
تفاوت‌های ژنتیکی میسنی‌ها
میسنی‌ها یک تفاوت مهم داشتند: آن‌ها مقداری DNA—۴ درصد تا ۱۶ درصد—از نیاکان شمالی داشتند که از اروپای شرقی یا سیبری آمده بودند.
موج دوم مهاجرت
به گفته یوسف لازاریدیس، ژنتیک‌دان جمعیت از دانشگاه هاروارد، هر تفاوتی بین این دو تمدن نشان می‌دهد که موج دوم مردمی به سرزمین اصلی یونان از اروپای شرقی آمدند اما نتوانستند به جزیره کرت برسند. با گذشت زمان، آن‌ها به عنوان میسنی‌ها شناخته شدند.
اهمیت مطالعه
کریستیان کریستیانسن، باستان‌شناس سوئدی از دانشگاه گوتنبرگ، اخیراً درباره اهمیت این مطالعه اظهار داشت که “نتایج اکنون فصل بعدی در تاریخ ژنتیکی اوراسیا غربی و مدیترانه عصر برنز را باز کرده است.”
“`
