چالشهای دوستیابی در یونان
دوستیابی در یونان میتواند برای افراد مجرد با هر پیشینه فرهنگی در عصر “درستی سیاسی” چالشبرانگیز باشد.
سوء تفاهم نشود، ما یونانیها اولین کسانی هستیم که به شدت نیازمند بازگرداندن احترام در نحوه برخورد با مردم هستیم.
اما، وضعیت ترسی که با درستی سیاسی مرتبط است، به نظر میرسد که امیدهای بیشتر افراد صادق را برای ملاقات با شخص خاص مورد علاقهشان از بین میبرد.
چگونه توجه یک دختر را جلب کنیم؟
یک پسر برای جلب توجه دختری که میخواهد با او آشنا شود، چه باید بگوید؟ در آتن (یونان) هر چیزی ممکن است. اما هر چیزی لزوماً نتایج مثبتی به همراه ندارد.
با این حال، زنانی که در بازار “لایکی” خرید میکنند، معمولاً به نظراتی مانند “چه دختری هستی تو” و “تمام عمرم منتظر تو بودم!” اهمیت نمیدهند.
وقتی پزشک ناظر بیمارستان در حین معاینه بیمار به زیردستان خود توجه میکند، البته اوضاع از کنترل خارج میشود.
به نظر من، تا زمانی که نیت از فلرت کردن خالصانه برای ایجاد یک ارتباط اولیه باشد، حیف است که به اشتباه تعبیر شود.
مهارتهای یونانیها در پیشروی
یونانیها در پیشروی مهارت دارند. (یا در پیشروی مهارت داشتند؟). اما آنها همچنین در پذیرفتن “نه” به عنوان پاسخ بدون اینکه مسئله بزرگی باشد، مهارت دارند. بیشتر اوقات.
یک پسر یونانی ممکن است سعی کند دختری را به بیرون دعوت کند و ۱۰ها یا ۱۰۰ها بار رد شود قبل از اینکه او موافقت کند با او بیرون برود.
یک دختر باید “نه” بگوید و یک پسر باید مزاحم باشد و او را اذیت کند تا زمانی که او به او توجه کند. آیا یک آمریکای شمالی این کار را میکند؟ به شدت شک دارم.
کدهای زبانی در قرارهای عاشقانه
بیرون رفتن برای شام یکی از آن کدهای زبانی است که در ایالات متحده برای دعوت کسی به بیرون استفاده میشود. اما در یونان، نه چندان. شام البته در یونان بسیار زنده و پویاست.
با این حال، دعوت یک زن یونانی به شام لزوماً به او نمیگوید که شما میخواهید با او قرار بگذارید.
شام به طور کلی یک فعالیت خانوادگی است. دوستان برای ناهار یا شام بیرون میروند. کد نهایی برای یک فعالیت دوستیابی، بیرون رفتن برای قهوه است، نه کمتر.
فکر میکنم این انتظار میرود با توجه به اینکه همه چیز در یونان حول محور قهوه و کافیشاپهای فوق مدرن و زیبا میچرخد.
با این حال، دعوت کسی به قهوه میتواند یک کار دوستانه و غیررسمی باشد تا یک “بیا با هم قرار بگذاریم” مستقیم.
مرزهای نامشخص در یونان
بنابراین، بله، مرزها اصلاً مشخص نیستند. مرزها در یونان همه جا هستند، هر چیزی ممکن است و اگر واقعاً شک دارید باید به غریزه خود اعتماد کنید.
اما اینجا در ایالات متحده، یک همکار زن ممکن است به راحتی احساس ناراحتی کند وقتی که یک همکار یونانی دوستانه او را به ناهار دعوت میکند.
او ممکن است در آستانه گزارش دادن آزار جنسی باشد و مرد ممکن است فقط آن را به صورت صادقانه و با روحیهای شرافتمندانه گفته باشد بعد از اینکه او را بارها تنها در حال غذا خوردن دیده است.
و تنها غذا خوردن در یونان گناه محسوب میشد.
اهمیت “پارهآ” در یونان
یکی از آشنایان من یک بار مرا در یک کافیشاپ تنها دید، در حالی که منتظر پسرعمویم بودم، و او تقریباً بلافاصله به یک بیمار روانی در بحران تبدیل شد. “تو کاملاً تنها هستی! چطور ممکن است؟ باید بمانم و با تو همراهی کنم. اوه، منتظر دوستی هستی؟
“خواهرم در آن میز دیگر با دوستانش نشسته است، آیا میخواهی به آنها بپیوندی و با آنها منتظر بمانی؟”
او حتی نمیتوانست تصور کند که چگونه یک نفر میتواند تنها در یک کافیشاپ بنشیند حتی اگر فقط برای پنج یا (خدای ناکرده…) ده دقیقه باشد.
و این چیز بدی نیست. به هیچ وجه، نه. “پارهآ” (=همراهان/گروه دوستان روزمره) برای افراد بسیار مهم است و بنابراین مردم برای یکدیگر بسیار مهم هستند.
“پارهآ” به طور مداوم گسترش مییابد و هر روز “پارهآ”های جدیدی شکل میگیرند. و ما هر روز وارد “پارهآ”های جدیدی میشویم. در حالی که اینجا نشستهام و به همه اینها فکر میکنم، تعجب میکنم که آیا کسی که در معرض این واقعیت قرار نگرفته است میتواند آن را تصور کند یا تصور کند مگر اینکه در آنجا قرار گیرد.
تضاد بین فردیت و روحیه یونانی
به هر حال، همیشه جالب است وقتی که حس غیرشخصی بودن و مستقیم بودن روحیه یونانی با هم برخورد میکنند.
مشکلات ممکن است از آن بیرون بیایند… نامهایی ممکن است به خاطر آن به کار برده شوند… خدای یونانی میداند که چه تفریحی خالصی!
“`